نشست تخصصی « استانداردهای آموزشی در سطح ملی و بین المللی» برگزار شد

در این نشست دکتر پور محمدی املشی مدیر شناسایی و جذب دانشجویان غیرایرانی دانشگاه بیان داشت: گسست قابل ملاحظه ای در فرآیند آموزش عالی قابل مشاهده است و ارتباط منطقی بین مباحث ارایه شده در کلاس برای دانشجو وجود ندارد. در هر دوره به یک موضوع اهمیت داده شده است یکبار شاگرد، یکبار استاد و یکبار روش تدریس. سپس دکتر برزگر معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه  هدف از برگزاری نشست مذکور را هم افزایی فکری در مورد ارتقاء نظام آموزشی در ایران دانست و گفت: ارتقاء کیفیت آموزشی با بخشنامه و دستورالعمل موفقیت آمیز نیست و تا فرهنگ کیفیت و بهره وری در سازمان اتفاق نیفتد، ارتقاء کیفیت آموزشی میسر نمی شود. وی افزود: رتبه ایران در کیفیت مدیریت مدارس در دنیا 108 است و از نظر کیفیت سیستم آموزشی در رتیه 103 هستیم. معاون آموزی در ادامه گفت: دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در دوره پول گرایی و توده گرایی هستند و هر دوی اینها منهدم کننده استانداردهای آموزشی است. روش های تدریس، جذب هیات علمی، جذب دانشجو و... دارای استاندارد خاصی در سطح ملی نیست. با چالش های عمیقی در سطح ملی و بین المللی روبرو هستیم. دکتر ماحوزی محقق پژوهشکده مطالعات فرهنگی ـ اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز ضمن ابراز خرسندی از حضور در نشست تخصصی استانداردهای آموزشی در سطح ملی و بین المللی گفت: 5 مورد  در بین المللی شدن دانشگاه ها موثر است که  شامل استقلال دانشگاه ها، گشودگی دانشگاه ها ،فرهنگ کار با دیگری ،تفکیک حوزه های آموزشی با حوزه های هدف و برند بودن دانشگاه ها است. دکتر ماحوزی سپس به 7 اصل استانداردهای آموزشی شامل اطلاعات لازم و کافی را باید به فردی که می خواهد به دانشگاه متصل شود، داد،وبگاه دانشگاه ها در این مورد بسیار حائز اهمیت است،کم کردن شکاف برنامه درسی گروه های علمی با دانشگاه های متناظر در جهان،زبان تدریس،افزایش مهارت بین المللی شدن دانشگاه ها،مدت تصویب رشته در دانشگاه، دانشگاه هیات امنایی استقلال بیشتری دارند.،مدت دوره های آموزشی، استفاده از تکنولوژی روز و قوانین مکمل. دکتر رحمانی نیز ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع اساتید منتخب دانشگاه گفت: رقابت عجیبی در دانشگاه های کشور برای بین المللی شدن وجود دارد. محرکهای زیادی اعم از علمی، آموزشی، پژوهشی و بین المللی در این زمینه هست که مهمترین آن اجتماعی و فرهنگی است و تلفیق جنبه های بین المللی در این موضوع بسیار حائز اهمیت است. وی گفت:سه نسل دانشگاه بین الملل  شامل کلاسیک: پذیرش دانشجوی خارجی، ماهواره ای: ایجاد شعب در نقاط مختلف و  دانشگاه های مشترک: برگزاری دوره های مشترک با سایر دانشگاه های دنیادر دنیا وجود دارد. تعبیر وجود دانشجوی خارجی عامل مهم برای بین المللی شدن دانشگاه ها، تعبیر اشتباهی است. کیفیت دانشگاه برای بین المللی شدن مهم است. امضای تفاهم نامه با دانشگاه های دیگر بدون عملیاتی شدن آن برای بین المللی شدن دانشگاه کفایت نمی کند. برند بودن نیز به تنهایی نمی تواند عاملی برای بین المللی شدن دانشگاه باشد. دکتر بیات، معاون امور بین الملل دانشگاه نیز گفت: آموزش عالی در ایران بر اساس یک نهاد بین الملل طراحی نشده است. جامعه پذیری در سطح بین الملل در دانشگاه های ما وجود ندارد. همه دانشگاه های بین المللی، بدون شک آینده نگر هستند. تفکر دانشگاه ها باید بین المللی شود و مسائل روز دنیا را مورد توجه قرار دهد.سایر اعضای هیات علمی منتخب حاضر در این نشست نیز با ارایه نظرات و دیدگاه های خود به تبادل نظر پرداختند. در پایان دکتر ماحوزی، ضمن جمع بندی مباحث ارائه شده عنوان کرد: بحث اصلی ما در زمینه بین المللی شدن دانشگاه ها، بحث تغییر نگاه است. باید در مسیر دستیابی به بین المللی کردن دانشگاه ها نگاه ما اصلاح شود و استانداردهای لازم و راهکارهای مناسب بین المللی شدن در همه زمینه ها رعایت گردد تا بتوان آن را به سرمنزل مقصود رساند.