نشست بررسی پرونده هسته ای از گذشته تا به امروز برگزار شد

نشستی توسط انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، با حضور آقای عبدالرضا هادی‌زاده نائینی، کارشناس ارشد روابط بین‌الملل، نویسنده و کارگردان؛ با محوریت بررسی پرونده هسته ای از گذشته تا به امروز، برگزار شد. طی این نشست، آقای نائینی با پرداختن به نکات مثبت و منفی برجام ، تحلیل‌هایی را در رابطه با ویژگی‌های بحث هسته‌ای ارائه کردند و با اشاره به اینکه در بحث هسته‌ای آمریکایی‌ها نتوانستند کشورهایی را با خود همراه کنند و خواهان این این بودند تا نشان دهند مساله هسته‌ای ایران یک بحث خطرناک و آسیب‌زا است. و اگر جامعه جهانی با آن همراه شود، منافع کشورهای مختلف دیگر بشدت تحت تاثیر قرار خواهد بود. لذا با مطرح شدن این بحث، قدرت اجماع‌سازی هم شکل گرفت. آقای نائینی با اشاره به این موضوع که ما، طی سال‌ها مذاکرات و توافقات مختلفی را داشتیم، آنها را جواب‌گوی مشکلات و وضع موجود ندانستند و پیشنهادات طرف مقابل را بیشتر شبیه به یک کاپیتولاسیون در نظر داشتند. در ادامه نیز افزودند که؛ در اردیبهشت سال ۹۲، ما دچار یک چرخش شديم و توانستیم معامله‌های بزرگی با کشورهای دیگر انجام دهیم و مسأله هسته‌ای را پایان ببخشیم و همچنین تحریم‌ها را نیز، از بین ببریم. در این وضعیت ایران به شکل داوطلبانه قبل از ورود به مذاکرات یک سری اقدامات را در این جهت انجام داد و بعد از دو سال در توافق نهایی وین، ایران با وجود داشتن دستگاه‌های پیشرفته، در نهایت به ازای دادن همه این اورانیوم ها و محدود شدن قدرت غنی‌سازی و همچنین توقف آن، باعث بوجود آمدن اتفاقات گوناگون شد. و این وضعیت دقیقاً یک عقب‌گردی برای ما محسوب می‌شد . اما برجام یک سری مشکلات ساختاری داشت که باعث شد ، طرف مقابل در عین اینکه در برجام حاضر بود، بتواند باز هم دست به تحریم بزند و نقض عهد بپردازد تا ما نتوانیم از حقوقی که داریم به درستی استفاده کنیم. آقای نائینی در ادامه بیانات خود تصریح کردند در صورتی که به آمریکا اجازه بدهند بدون اینکه به توافقاتش عمل کند، در نشست‌ها حاضر شود و در اتاق مذاکرات بنشیند، برای ما یک عقب‌نشینی اتفاق می‌افتد. در صورت اینکه می‌توان از آن طریق امتیازاتی بخاطر خروج امریکا دریافت کرد. و حتی عکس این قضیه هم وجود داشت که حضور آمریکا در مذاکرات می‌توانست هزینه مذاکرات را علیه ایران سنگین‌تر کند. در ادامه نیز افزودند که بارها و بارها افراد و اشخاص متعددی می‌خواستند چینی‌ها را متقاعد کنند تا از ما نفت خریداری نکنند. اما ما توانستیم نفت خود را بفروشیم و پول آن را هم به داخل بیاوریم و این به دلیل تغییر گفتمان دولت بود . ایشان تصریح کردند که ایران دارای یک سری دوستان ایدئولوژیک می‌باشد که شرکای راهبردی و دیپلماتیک محسوب می‌شوند و این دوستان راهبردی و حیاتی می‌توانند اثرگذار واقع شوند. اما در نظام بین‌الملل کشورها معمولاً دوست راهبردی ندارند و هیچ دولتی حاضر نمی‌شود تا پای نابودی، خود را فدای دیگری کند. در آخر نیز تأکید کردند که تنها نقطه مشترک راهبردی ما در این قضایای پیش آمده ایستادن در برابر تغییرات ژئوپولتیک سوریه و جریان تکفیری‌ها بوده است که در واقع همچنان هم وجود دارد و نتایج خوبی را نیز در بر داشته است.