درج شده توسط: مدیر سایت

صعود تیم کوهنوردی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) به قله شیر کوه

06 Jun 2011

کد خبر : 857780

تعداد بازدید : 3

در این برنامه فرهنگی- ورزشی که در روز 13 و 14خرداد ماه1390 برگزار شد، 11 نفر از اعضای گروه کوهنوردی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره ) به سرپرستی کاظمی و مسئولیت فنی , هماهنگی ابراهیم قنبری به قله 4075 متری شیر کوه واقع در استان یزد صعود کردند .

این تیم را که عباس قنبر زاده ، محمدرضا ملارضی ، سیدمحمد مهدی زاهدی ، امان محمد اوزن دوجی ، تقی مهدوی ، مرتضی عبادی ، یوسف ملکی ، محمد رضا ذبیحی وکاظم غیاثوند همراهی می کردند، بعد از فتح موفقیت آمیز قله ، با خواندن سرود ملی جمهوری اسلامی ایران و دعای فرج برای تعجیل در ظهور آقا امام زمان (عج) با آرمانهای رهبر کبیر انقلاب و مقام معظم رهبری تجدید بیعت کردند .

لازم به ذکر است این برنامه با همکاری تربیت بدنی و دفتر نهاد رهبری دانشگاه انجام پذیرفت.

خدایی که جان را به عشق آفرید زمین را به عشق من و تو کشید
صفــایی نهــاد بر دل کوه سخت که شیران درآیند بران تاج و تخت
همان شیـرکـوهی که ایـزد کشید هم اکنون به آن سوی دنیـا رسید
شیرکوه مجموعه کوه‌هایی است واقع در استان یزد که مساحتی معادل سه هزار کیلومتر مربع را شامل می‌شود. این کوه‌‌‌ها از جنوب‌غربی شهر یزد شروع و تا جنوب‌شرقی آن ادامه دارند. در مغرب یزد پهنای آن ۱۰ کیلومتر و طول آن حدود ۷۵ کیلومتر می‌باشد. این کوهستان که غالباً در زمستان از برف و یخ پوشیده است، آب بخش اعظمی از استان یزد را تامین می‌کند .گرچه از نظر تقسیم بندی، از شیرکوه به عنوان یکی از کوه‌های منفرد ایران یاد شده لیکن در حقیقت بخشی از رشته‌کوه زاگرس است که دارای قله‌های بلندی بوده و ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح دریا در حدود ۴۰۷۵ متر است. به نظر می‌رسد وجه تسمیه این کوه به دلیل شباهت آن به یک شیر خفته بر دستانش از فاصله دور ‌باشد.
. این کوه لطیف کننده هوا و تأمین کننده آب بسیاری از قنات های یزد است و به همین دلیل در دل مردم جایگاه ویژه ای دارد. برای رسیدن به شیرکوه باید به شهرتفت در 30 کیلومتری یزد و از آنجا به روستائی ییلاقی به نام “ده‌بالا” ، ۲۰کیلومتر از شهرتفت فاصله دارد و سپس به روستای “شیخ‌علیشاه” رفت و برای صعود به قله مسیرهای گوناگونی وجود دارد از جمله: دره سوسن، دره شمس، بردستان سانیچ، لابیدشیر، بیدکبکان، لابیدسرخ، لایخچال، و آب ریز که این مسیر آخر دارای دو مسیر فرعی به نام های دره نجیب و لاسرگون می باشد و مسیر انتخابی ما مسیر دره نجیب بود. وجه تسمیه آن نیز وجود تنگه ای است با شیب تند و طولانی به نام دره نجیب که مشکل ترین بخش صعود می باشد.

برای دیدن عکس های این صعود کلیک کنید