سردار قاسم سلیمانی، اسطوره جاودانه قهرمان

سید علی قاسم زاده، رئیس دانشگاه شامگاه دوشنبه 12 دی در همایش بین‌المللی "مقاومت و جهان آینده" که به مناسبت سالروز شهادت حاج قاسم سلیمانی برگزار شد در سخنرانی خود حاج قاسم را اسطوره جاودانه قهرمان دانست. وی بیان کرد:حاج قاسم را باید واسطه العقد زنجیرة هویت ملی و حماسی ایرانیان و اسطوره قهرمان در گستره جغرافیایی جهان مقاومت دانست. او جهان پهلوان، نهادِ ناآرام قهرمان مداری ملی ایران و ابرمرد قله‌های ایثار و از جان گذشتگی و سرِ راستان و رادمردان معاصر و دشمن تزویر و نیرنگ بود. از نام و ننگ می‌گریخت چون خود را فدایی ملت می‌دانست و از سویدای دل و عمق جان  یقین داشت که اینجا بازار خودفروشی نیست. سید علی قاسم زاده در این همایش بین‌المللی با خواندن قطعه‌ای از اشعار سهراب سپهری گفت: بزرگ بود / و از اهالي امروز / و با تمام افق هاي باز نسبت داشت/ و لحن آب و زمين را چه خوب مي فهميد. صداش / به شكل حزن پريشان واقعيت بود/ و پلك هاش/ مسير نبض عناصر را/ به ما نشان می داد. و دست هاش/ هواي صاف سخاوت را/ ورق زد/ و مهرباني را/ به سمت ما كوچاند.به شكل خلوت خود بود/  و عاشقانه ترين انحناي وقت خودش را/ براي آينه تفسير كرد. و او به شيوه باران پر از طراوت تكرار بود/ و او به سبك درخت / ميان عافيت نور منتشر مي شد. هميشه كودكي باد را صدا مي كرد/ هميشه رشته صحبت را / به چفت آب گره مي زد. براي ما، يك شب/ سجود سبز محبت را/ چنان صريح ادا كرد/ كه ما به عاطفه سطح خاك دست كشيديم و مثل لهجه يك سطل آب تازه شديم. و ابرها ديديم / كه با چقدر سبد/ براي چيدن يك خوشه بشارت رفت. ولي نشد/ كه روبروي وضوح كبوتران بنشيند/ و رفت تا لب آب/ و پشت حوصله نورها دراز كشيد/ و هيچ فكر نكرد/ كه ما ميان پريشاني تلفظ درها/ براي خوردن يك سيب/ چقدر تنها مانديم. رئیس دانشگاه در ادامه گفت: امروز یادوارة بزرگ مردی است که به حقیقت سمبل قهرمانی ستودنی و شگفت جامعه توحیدی است؛ مردی این گونه عاشق که نماینده تام و تمام یک مکتب و طلایه‌دار گفتمان انقلاب و مروج اخلاق ایرانی- اسلامی نامیده می ­شود کسی که الگوی واقعی اجتماع جهاد اصغر و اکبر و جهاد کبیر بود. وی افزود: سردار سلیمانی نماینده هیچ جناح و حزبی نبود او سرباز واقعی یک ملت؛ نه بلکه پناهگاهی مستحکم برای مستضعفان عالم بود. او بازآفرینی توأمان و درهم تنیدة چند نظریة انسان‌شناسی، انسان کامل عرفانی، انسان معنوی و رشد یافته دینی و اسطورة قهرمان بود. رئیس دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) افزود: اخلاق و احوال و کردار او با تأسی از «اشداء علی الکفار و رحماء بینهم» چنان ساخته بود که تجلیگاه جلوه های صفات مهر و قهر خدا بود. حقیقتا باور داشت که دلسپاری و اطاعت از خضر راه، رهبر مظلوم اما مقتدر، حضرت آیت‌الله خامنه­ای نجاتش می­ بخشد و همین تجارب اندوختة زیستن در سپهر ایمانی در بستر هم‌نشینی با انفاس قدسی «علمای امتی افضل من انبیا بنی اسرائیل» وی و همتش را به اوج راه رساند و رسید به آنچه باید می­رسید. وی تصریح کرد: آری، عروج حسینی و عاشورایی برای نشستن در جوار کبریایی «فی مقعد صدق عند ملیک المقتدر» پاداش مجاهدت های خالصانه ابرمردی است که خطاب گوارای «سلام قولا من رب الرحیم» به گوش جانش نشست و رستگاری جاوید یافت. بی­گمان این خصیصة مَلَکی که خویشتن خود را نه برای خود و خانواده که وقف مردم و دین کرده بود از وی ستونی از نور و عشق برای تمسک ما گمگشتگان وادی حیرت برپا کرد و اینگونه محبوب قلب‌ها و سردار دل‌های آزادگان جهان شد. قاسم زاده اضافه کرد: همین کانونی شدگی حاج قاسم در زاویه دید جهان آرمانی ماست که در تاریکی وحشت جنگ و اضطراب زمانه، چشم انتظاران منجی عالم را تشنه‌تر می‌کرد و در دیدگاه هر آزاده وطن دوست او را پروتوتایپ (نمونه ازلی) پهلوان ملی و بازسازی قهرمان حماسی و جان فدای ملت می‌نمایاند. او امید ناامیدان در بسترسازی برای ظهور و تحقق مدینة آرمانی آخرالزمانی بود. رئیس دانشگاه عنوان کرد: گرچه در ظاهر حاج قاسم پیام‌آور شعار از خود گذشتن بود؛ اما دِثار وجودی‌اش به مصداق «آیین آینه خود را ندیدن» راه گشایی می‌کرد. منِ واقعی‌اش چونان آب صفا داشت و آیینة وجودش ممتاز شده از زنگارِ هوا و هوس، ظاهر و باطنش را بازمی­ نمایاند و همین انعکاس آیینگی‌اش بود که سخنانش را دل‌نشین و مقبول طبع و قلب و سرّ و باطن مخاطبان می ­ساخت. وی مطرح کرد: او برای ملت ایران نه تنها پشتوانة قدرت؛ بلکه مظهرِ ناب و تام اقتدار و توانستن بود، همین خصیصه بود که از او یک استراتژیست واقعی در راه تثبیت اقتدار ملی و احیاگر امپراتوری ایران بزرگ؛ اما مومن و معتقد به خداوند قادر متعال ساخته بود. وی بازوی پرتوان اقوام ایرانی و یاور رهبر در راه تجمیع توان و توش ملی برای تحقق شعار انترناسیونالیسم اسلامی به پهنای جهان مقاومت بود. قاسم زاده یادآور شد: او با سبک زندگی ­اش و مرام پهلوانی‌اش و افق­ گشایی کم نظیرش -که واقعا برآمده از نگاهی نظر به نور الله بود- آمد و با ما بی­ ادعا نشست و سخن گفت و عمل کرد و نشان داد که در عین گمنامی در ورای روستای قنات ملک کرمان نیز می­ توان خوش درخشید و خداگونه زیست و خداگونه رفت و خداگونه جاودان ماند.